Nietypowe objazdy

W 1978 r. w wyniku zamknięcia ulicy Gwardii Ludowej między Przemysłową a Bielską, autobusy linii: 2 – jechały ulicą Bielską do ulicy Wiadukt, i nią do pętli na Kostorgaju, 3 – skręcały w Tysiąclecia i Rembielińskiego, do ul. Przemysłowej, droga powrotna wiodła ulicą Wiadukt, 18 – Mickiewicza w Tysiąclecia, Rembielińskiego, Gwardii Ludowej.

W 1990 r. z powodu zamknięcia mostu na rzece Brzeźnica (ul. Dobrzyńska). Wyznaczono objazdy dla linii: 1, 19 i 22 – z Gałczyńkiego autobus nie skręcał (jak normalnie) w prawo w Dobrzyńską, tylko w lewo i jechał tą ulicą aż do ul. Wieczorka (wykonując ponad 130-stopniowy skręt przy domu studenckim “Wcześniak”). Dalej podążał Wieczorka (dziś ul. Kazimierza Wielkiego) do ul. Szpitalnej, którą nie jeżdżą autobusy, ze względu na Skarpę Wiślaną i duże nachylenie drogi – nawet do 45 stopni! Ulicą Szpitalną autobusy dojeżdżały do pętli na Winiarach. W drodze powrotnej jechały tą samą drogą, tyle że musiały się wdrapać na wspomnianą wcześniej górę, co nie przychodziło im łatwo, szczególnie przepełnionym, przegubowym Ikarusom (zwyczajem stawały się sceny wysiadających pasażerów w biegu, w celu odciążenia pojazdu!). Z Wieczorka zawracały w Dobrzyńską, którą powracały na przystanek Dobrzyńska – Skarpa (wykonując przy nim obrót o 180 stopni). Dalej autobusy ponowienie jechały ulicą Dobrzyńską do ulicy Rewolucji Kubańskiej (dziś Mościckiego) i Miodową do miasta. Na ulicy Wieczorka przy Domu Technika usytuowano przystanek zastępczy w obydwu kierunkach. Linie: 5, 11, 16, 17, – z ulicy Dobrzyńskiej skręcały w Gałczyńskiego, Łukasiewicza i Zglenickiego, na której usytuowano przystanek specjalny dla linii 5 (powrót tą samą trasą, autobusy nie zatrzymywały się na istniejących przystankach po trasie). Linia 18 skręcała z ulicy Kobylińskiego w ulicę Wieczorka i podążała dalej w ul. Szpitalną i Medyczną do stałej trasy. Linia 23 jechała ulicami: z Batalionów Chłopskich w Łukasiewicza, Nowowiejskiego, Wieczorka i Szpitalną, na której usytuowano przystanek specjalny dla tej linii (u zbiegu z ulicą Medyczną – linia zatrzymywała się na istniejących przystankach po trasie). Doprowadziło to w pierwszych dniach do chaosu w orientacji pasażerów oraz do wczesnej śmierci wielu autobusów, szczególnie nie starych jeszcze Ikarusów 280.26 z 1984 r. Część z nich musiała jeszcze tego samego roku przejść przez naprawę główną. Ostry atak zimy wymusił 12 grudnia 1990 r. tymczasowe otwarcie remontowanego mostu tylko dla autobusów, które nie były w stanie podjechać pod oblodzoną ulicę Wieczorka. W wakacje 2015 r. miał miejsce podobny objazd.

Od 1 czerwca 1994 r. – w wyniku zamknięcia (remontu) mostu na Wiśle. W Grabówce zbudowano niski stalowy most wojskowy (dziś w tym miejscu budowany jest nowy most), przez który przeprawiały się również autobusy. Linie zostały znacznie wydłużone (wydłużył się czas przejazdu, wymuszając korektę wielu rozkładów jazdy), ponieważ autobusy musiały pokonać dodatkowo całą ulicę Piłsudskiego, Wyszogrodzką, Harcerską do skrzyżowania z ulicą Pocztową. Tu autobusy miały znów – jak na objazdy przystało – do pokonania ostry zakręt, który dodatkowo złagodzono i utwardzono. Dalej trasa wiodła ulicą Grabówka, którą do tej pory nigdy nie jeździły autobusy, a co było swoistym i niecodziennym luksusem dla osób tam mieszkających. Po pokonaniu zastępczego mostu, trasa wiodła specjalnie wybudowaną betonową drogą do ulicy Dobrzykowskiej. Linia 2 – nie skręcała z Jachowicza w Kilińskiego, tylko autobus jechał prosto Piłsudskiego do Wyszogrodzkiej. W Radziwu autobus tej linii nie miał pętli w Tokarach, tylko od zastępczego mostu jechał do ulicy Kolejowej, na której znajdowała się pętla – na przystanku przy wiadukcie kolejowym. Linie 7, 8, 21 – z ulicy Kolegialnej jechały prosto w Wyszogrodzką i dalej według objazdu. Linie 13 i 14 – podążały prosto alejami do Borowiczek i dalej według objazdu. Ich trasy i czas przejazdu zostały wydłużony prawie dwukrotnie.

Od 12 maja 1998 r. – wynikał on z kolejnego remontu mostu na Wiśle i całkowitego jego zamknięcia dla ruchu. Uruchomiono most zastępczy – pontonowy, przez który nie mogły regularnie kursować autobusy miejskie. W wyniku tego miasto zostało podzielone na dwie odrębne części, połączone wahadłowym pociągiem, którym można było jechać za bilet miejski skasowany wcześniej w autobusie. Modyfikacji uległy linie: 2 – po stronie prawej miasta, autobus z Jachowicza jechał Dworcową do Dworca PKP, po stronie Radziwia – z tamtego dworca do Tokar, a wybrane kursy do Dobrzykowa, 7 – uruchomiono tylko z Górek do dworca Radziwie, po prawej stronie Wisły nie kursowała, 8 – z Winiar, Tysiąclecia, Mickiewicza do Dworca PKP, w Radziwiu z dworca do Stoczni i Popłacina, 21 i 102 – zawieszono.