Jelcz M181

W 1996 r. zakupiono pierwszy autobus przegubowy, który miał być jednym z pierwszych autobusów wielkopojemnych (mieszczących do 160 osób) i zarazem niskopodłogowych. Otrzymał numer 626. Miał nową ścianę przednią charakterystyczną dla wszystkich późniejszych Jelczy, w połowie niskopodłogowych. W 1997 r. dokupiono następny egzemplarz oznaczony numerem 630.

Autobusy te, w odróżnieniu od dotychczas eksploatowanych przegubowców, charakteryzowały się umieszczeniem silnika na samym tyle przyczepy. W wyniku tego przyczepa jest tu tzw. pchaczem pierwszego członu. Jest to zależne od nisko umieszczonej podłogi, która uniemożliwia umieszczenie silnika w okolicach środkowej osi lub przeprowadzenie napędu pod nisko umieszczonym przegubem. W autobusie tym powielono większość wad, którymi charakteryzują się Jelcze M121M/MB. Model ten, bardziej niż M121M/MB, charakteryzował się większą brzydotą nadwozia, głównie z powodu poprowadzenia linii okien aż na trzech różnych poziomach. W obydwu autobusach tego typu oraz w Jelczach M121M z numerami: 631-632 wyposażeniem standardowym były wewnętrzne tablice informacyjne firmy Pixel.

W marcu 2004 r. po odbudowie na ulice powrócił pierwszy Jelcz M181MB #626, a w grudniu 2008 r. naprawę bieżącą przeszedł #630. W kwietniu 2010 r. do kasacji powędrował #626, który został pierwszym przegubowym autobusem niskowejściowym skreślonym ze stanu. We wrześniu 2013 r. jego los podzielił #630, co zakończyło eksploatację pierwszych płockich Jelczy M181MB.

19 września 2007 r. na płockie ulice wyjechały dwa nowe Jelcze M181MB/3 (numery 678-679). Płock jest trzecim po Krakowie i Katowicach miastem, które w ciągu ostatnich kilku lat zdecydowało się na zakup przegubowców tego producenta. Jest to też pierwszy od 9 lat zakup autobusów tej marki. W stosunku do wersji z połowy lat dziewięćdziesiątych zastosowano inne ściany frontowe oraz nadkola wprowadzone w 2000 r. do modelu M101I. W przyczepie na wysokości trzecich drzwi zastosowano pochyłą podłogę likwidując poprzeczny stopień. Zamontowano też nowy przegub firmy Hubner, a także nowe oprawy lamp oświetlenia wewnętrznego. Sam pojazd został też zbudowany ze znacznie lepszych i trwalszych (nierdzewnych) materiałów. Tantusy wyposażono w silniki spełniające normę EURO 3, pełną kabinę kierowcy, tablice i kasowniki firmy R&G oraz kamery monitorujące zachowanie pasażerów. Kasowniki (co ciekawe – w ilości 5 sztuk w każdym z autobusów), podobnie jak w Krakowie, przymocowano do słupków między oknami, co ma uchronić je przed zniszczeniem. W październiku 2008 roku zakończono w ZS Jelcz produkcję wszystkich typów autobusów, a płockie Tantusy okazały się jednymi z ostatnich wyprodukowanych egzemplarzy wersji M181MB/3.