Jelcz M11

1986 - 2008 | było sztuk: 16

W wyniku problemów z dostawami do Polski Ikarusów 260, w 1984 r. rozpoczęto produkcję Jelcza M11. W 1986 r. do płockiego MPK trafił pierwszy taki pojazd, któremu nadano numer 528. Rok później zakupiono 5 kolejnych egzemplarzy tego typu i nadano numery: 532-536. W 1988 r. dokupiono jeszcze 10 autobusów – numery: 538-547. Autobusy te to połączenie podwozia firmy Csepel 260.88 produkowanego dla ikarusa (silnik: Raba-MAN D2156HM6U, skrzynia biegów: 5 biegowa Csepel ASH 75.2) i skróconej karoserii Jelcza PR110. Posiadały charakterystyczne rozplanowanie siedzeń, z pojedynczym rzędem wzdłuż środkowej platformy, dwoma poprzecznymi na tylnich nadkolach oraz dużą platformą na zwisie tylnym. Podłoga znajdowała się na równym poziomie (aż 920 mm), a silnik między osiami. Były to pierwsze autobusy w których zamontowano całe kabiny sięgające aż do drzwi (pierwowzór z Jelcza 120M). Niektóre egzemplarze, jak #536 miały bardzo trwałe schody z blachy ryflowanej (zachowały je do końca w nienagannym stanie). Ciekawostką jest fakt, że drzwi były o 15 cm węższe od stosowanych w „PR-kach” (mimo, że pozornie wyglądały tak samo) z powodu ograniczeń wynikających z konstrukcji podwozia. W 1993 roku autobusy z numerami 528, 533-534, 541-542 przeszły przez odbudowę otrzymując jeszcze malowanie czerwone. Rok później do naprawy trafiły pozostałe egzemplarze, ale otrzymały już malowanie miejskie. Z czasem malowanie uzupełniono, jednak egzemplarze #528 i #533 dostały ponownie malowanie czerwono-kremowe i żółte klejone numery. Ostatnim, który stracił malowanie państwowe (na miejskie) był Jelcz z numerem 528, który jako nieliczny woził na przełomie lat 80/90-tych reklamę zachęcającą do oddawania krwi. Pierwsza całopowierzchniowa reklama (Hi-Fi – Diora) trafiła wiosną 1992 r. na #541. Cały autobus (nie zostawiano jeszcze ścian frontowych w malowaniu zakładowym) był w srebrnym kolorze jak reklamowane produkty. Oznaczenia boczne w kolorze białym umieszczono w pasie nad przednimi drzwiami i oknem kierowcy (był to jedyny przypadek umieszczenia ich w tym miejscu).

W 2000 r. zdecydowano o kasacji dotychczasowego pogotowia na bazie Ikarusa i przygotowaniu kolejnego, tym razem z Jelcza M11. Do dalszej, nieco odmiennej służby wybrano egzemplarz #546. W 2001 r. trzy egzemplarze nr: 534, 535, 545 przekazano do Loźnicy, miasta partnerskiego w byłej Jugosławii, zniszczonego wojną. Podobnie uczyniono w roku następnym z dwoma egzemplarzami nr: 532 i 533. W lutym 2003 r. do kasacji trafiło 6 egzemplarzy nr: 536, 538, 540-542, 544. W kwietniu 2004 r. skasowano #539, a rok później #543 i #547. W ostatnim tygodniu czerwca 2006 r. do kasacji odstawiono #528, czym zakończyła się liniowa eksploatacja tego typu autobusów. W lutym 2008 r. skasowany został ostatni Jelcz M11, który był eksploatowany przez KM Płock jako pogotowie techniczne [ex. #546].

Dane techniczne

rodzaj: wysokopodłogowy
ilość miejsc (siedzących/stojących): 100 (30 / 70)
układ drzwi: 2-2-2
długość [mm]: 11000
szerokość [mm]: 2500
wysokość [mm]: 3080
masa własna [kg]: 9200
dopuszczalna masa całkowita [kg]: 16000
silnik (moc): RABA D 2156 (193 KM)
skrzynia biegów: mechaniczna CSEPEL ASH 75,2 AB
norma czystości spalin:

Spis taboru

ROK WPISANO NUMERY TAB. SKREŚLONO NUMERY TAB.
1986 1 528
1987 5 532-536
1988 10 538-547
2001 3 534, 535, 545
2002 2 532, 533
2003 6 536, 538, 540, 541, 542, 544
2004 1 539
2005 2 543, 547
2006 1 528
2008 1 546 *
RAZEM 16 16
* #546 przerobiony na pogotowie techniczne w 2000 r.
Back to top button